Aan die zegeningen gaan we zeker niet zomaar voorbij, maar verlangens blijven er ook! Wat zou het mooi zijn, als: a) we niet alleen goed, gezellig en vriendelijk met elkaar om zouden gaan, maar ook wat vaker het geloofsgesprek met elkaar aan zouden durven gaan; b) we ons toegerust zouden voelen om ook met anderen op onze weg, buiten de gemeente, een inhoudelijk gesprek te voeren over dat wat er in ons hart leeft; c) er meer samenhang zou komen tussen de thema’s waarmee de verschillende kringen in onze gemeente bezig zijn. Toen het Focus-traject voorbij kwam, constateerden meerdere kerkenraadsleden dat hier verschillende lijnen en verlangens bij elkaar leken te komen. Is dat toeval, of mogen we hier ook een geschenk van Godswege in zien? Wij denken het laatste, en zijn daarom biddend en met verwachting ‘mee gaan lopen’, in de hoop dat deze hernieuwde Focus op Jezus tot eer van God en tot zegen van onze leden, en anderen op hun weg, mag zijn.