Zoek

Van spellingscheck naar Focuskring

Van spellingscheck naar Focuskring

Voor de meeste Focus-gemeenten is ze onzichtbaar, maar zeker niet onmisbaar: Alineke van den Brink, onze vrouw achter de schermen. Ze is twaalf jaar verbonden aan de IZB en was vanaf het begin betrokken bij de ontwikkeling van het Focustraject. Nog steeds ondersteunt ze Focus, en is ze als secretaresse in de weer met administratie, materiaalontwikkeling, praktische ondersteuning en met de organisatie van evenementen. Zo draagt ook zij haar steentje bij aan de ontwikkeling van kerken op missionair gebied. Maar hoe doet ze dat zelf: missionair zijn? ‘Door me in te zetten voor IZB voelt zending toch als een onderdeel van mijn leven.’ 

30 maart 2021

‘Als tiener wilde ik graag mijn geloof met andere mensen delen. Dit gaf ik onder andere vorm door een aantal jaar mee te doen met de camping-evangelisatie van Dabar. Mijn geloof was voor mij ook een reden om bij een organisatie als de IZB te willen werken. Daar kan ik mijn geloof anders uiten dan wanneer ik bij een seculiere organisatie zou werken. Nu kan ik via mijn werk bijdragen aan de ontwikkeling van de kerk, en ondersteun ik beleid waar ik vanuit mijn geloof achter sta. Ook al werk ik niet dírect met kerken, ik weet dat mijn faciliterende functie nodig is om Focus goed te laten werken. Door me zo in te zetten voor een organisatie die zich richt op zending in Nederland, voelt zending toch als een onderdeel van mijn leven.

Ook buiten mijn werk, in de dagelijkse praktijk van mijn leven, probeer ik op verschillende manieren vorm te geven aan mijn geloof. Zo heb ik vorig jaar in de buurt bosjes tulpen uitgedeeld. Dat werd enorm gewaardeerd. Het leverde zelfs nog een mooi gesprek op met een buurvrouw. Zij werkt in de zorg, en die bos tulpen was een bemoediging voor haar in het werk dat ze doet. 

Naast die betrokkenheid op mensen, maak ik bewust duurzame keuzes, als een manier om vorm te geven aan mijn geloof. De schepping hebben we van God gekregen en ik zie het als onze opdracht om daar op een goede manier mee om te gaan. Ook al zijn er ook bij mij nog genoeg punten van verbetering, op een aantal punten kiezen mijn man en ik bewust voor duurzaamheid. Ons geloof vormt daarvoor de basis, en ik hoop ook hierin iets aan mijn omgeving te laten zien. 

Veel mensen in mijn omgeving zijn gelovig, maar ik heb ook onchristelijke vrienden. Die weten allemaal dat wij christen zijn en dat we daarom bepaalde keuzes maken. Ons geloof is niet meer echt een onderwerp van gesprek, omdat het meeste inmiddels wel gezegd is. Toch weten ze allemaal dat ze bij ons terecht kunnen met vragen, en dat doen ze ook wel eens. Ik krijg bijvoorbeeld regelmatig de vraag of wij een Kinderbijbel willen geven voor een verjaardag, omdat ze het toch belangrijk vinden dat hun kind iets weet over geloven. En de dochter van vrienden mocht een keer mee naar de kerk, omdat ze toch wel benieuwd was hoe zo’n kerkdienst nu gaat. 

foto alineke (2).JPG
In onze eigen gemeente in Veenendaal doen we ook een Focustraject. Ik heb zelf dat initiatief niet genomen, maar toen iemand anders met het idee kwam heb ik dat natuurlijk van harte aangemoedigd.  Vanuit mijn rol als coördinator missionair werk zit ik ook in het Focusteam. Daardoor ken ik dus ook de ‘andere kant’ van het Focustraject. En dan merk je dat het in de praktijk wel wat weerbarstiger is dan de theorie die je vanuit de IZB hoopt te realiseren. Toch merk ik dat de Focuskringen iets losmaken. Ook bij mij. Ik heb de boekjes bij de spellingscheck van mijn werk al tien keer doorgenomen, maar op kring lees je de tekst dan toch heel anders en word ik er alsnog door uitgedaagd. Zo kan ook ik blijven leren hoe ik in mijn omgeving christen ben.’