Aan het begin van het FocusTraject in Vollenhove hebben we als FocusTeam een keer samen gegeten. Een heerlijk driegangenmenu stond voor ons op tafel. Drie gangen rondom de drie kernwoorden van blok 0: verlegenheid, verlangen en verwachting. Het was niet alleen een hele mooie manier om ontspannen kennis te maken met elkaar, maar ook om al etend kennis te maken met belangrijke FocusWaarden.
De maaltijd is in onze Nederlandse cultuur nogal ondergewaardeerd. We eten om in leven te blijven. In het Midden Oosten is de maaltijd een sociaal gebeuren. Er wordt lang getafeld. Bezoekers worden nooit met een lege maag weggestuurd. Aan de maaltijd wordt gastvrijheid zichtbaar – denk bijvoorbeeld aan het verhaal van Abraham en zijn drie bezoekers uit Genesis 18. Aan de maaltijd wordt ook verbondenheid zichtbaar, de mensen met wie je een eenheid vormt. Vandaar dat Jezus verweten werd dat Hij met zondaren en tollenaars at. Vandaar ook dat Paulus en Petrus een conflict kregen, omdat Petrus niet meer de tafel deelde met heidenen, alleen met Joden. Maar de betekenis van de maaltijd gaat zelfs verder. Er is een Joods spreekwoord: ‘je moet je geschiedenis eten’. De maaltijd als een gedachtenismaal. Denk aan de uitgebreide maaltijden rond de Joodse feesten: de tafels waren gedekt met betekenis. En dit alles komt voor ons als kerk samen in het Avondmaal. Het is een teken van de gastvrijheid van Christus, een teken van gemeenschap én een gedenken van het offer van Christus.
Iets van dat alles ervoeren we ook toen we met elkaar aten. Ter inspiratie beschrijf ik ons menu, en de betekenis van de verschillende gangen. En, voor wie het vol kan houden: onderaan staat één van de recepten!
1ste gang: Rode Linzensoep (verlegenheid)
Dit is misschien wel het bekendste Bijbelse gerecht. We kennen het verhaal: Ezau die met een lege maag bij Jakob komt en zijn eerst geboorterecht verkoopt voor deze soep. Het is een verhaal over een lege maag, over directe behoeftebevrediging, over het weggooien van je toekomst en Gods belofte in ruil voor een bord eten. Wanneer we nadenken over missionair gemeentezijn, worden we allereerst geconfronteerd met onze eigen leegte. Waar zijn we dag en nacht mee bezig? Hoe vullen we onze tijd? Waarmee vullen we ons hart? Is er veel verschil tussen mensen binnen en buiten de kerk? Of ervaren we allemaal een bepaalde leegte? En wat zetten we op het spel door zo druk bezig te zijn met overleven?
2de gang: Kippakketjes met amandel en pistache, rijst met vijgen & salade (verlangen)
Over deze gang valt heel veel te zeggen. Naast dat het overheerlijk is, die rijst met vijgen (liefdesappels die het verlangen van Jakob moeten aanwakkeren in Genesis 30 en die zo’n belangrijke rol in het Hooglied hebben). Maar ik beperk me nu tot de kippakketjes, waarvan ik hieronder ook het recept geef. Deze pakketjes zijn gevuld met een mengsel van honing, pistachenoten, amandelen en kaneel. Het zijn de geschenken die de broers meenemen om de onderkoning van Egypte mild te stemmen (Gen. 43: 11). Jakob geeft zijn zonen bewust producten mee die symbool staan voor wat het land Israël voortbrengt en die niet of nauwelijks voorradig waren in Egypte. Maar Joodse uitleggers gaan nog een stapje dieper. Ze zeggen: ‘Het was een geurig pakketje, dat Jozef aan thuis deed denken, een herinnering dat een verlangen naar thuis aanwakkert en de deur opent voor vergeving en verzoening.’ Onwillekeurig denk ik aan een de uitspraak van Paulus die het verlangen heeft dat de gemeente een aangename geur van Christus verspreid!
Geur roept verlangen op! De geur van die kruiden, noten en specerijen roept bij Jozef een verlangen op naar thuis. De gemeente mag een geur van Christus verspreiden, om bij de wereld het verlangen naar Christus aan te wakkeren. Waar verlangen wij naar? Wat helpt ons om het verlangen naar thuis, naar Gods huis, aan te wakkeren? En waar verlangen we naar voor onze omgeving? Hoe kunnen we voor hen een aangename geur worden?
3de gang: Stoofpeertjes in rode wijnsaus met yoghurthangop (verwachting)
Stoofpeertjes zijn een traditioneel kerstgerecht. Waarom? Het verhaal gaat dat de typische vorm van een peer verwijst naar de hoogzwangere Maria. De mooie rode saus bij dit gerecht verwijst naar de heilige Geest. Mattheüs vertelt ons hoe de Geest van God over Maria komt. In haar kind, in Jezus, maakt God een nieuw begin met deze wereld.
Maria is in verwachting. Maar ze is een teken van een veel grotere verwachting. De wereld strekt zich in haar gebrokenheid uit naar God. In het hele FocusTraject doen we mee in deze beweging. We verwachten niets van onszelf, maar zien biddend uit naar wat God zal doen. Daarin ligt onze Focus volledig op Jezus, kind van Maria. En we gaan dit traject in, in de verwachting God door zijn Geest grote dingen zal doen.
Zo neemt dit driegangenmenu ons mee in de kernwaarden van Focus. Door te eten en erover te praten wordt ons de betekenis van dit Traject op een hele bijzondere manier duidelijk.
Toegift: recept van de kippakketjes (6 porties)
(Uit: Rena Rossner, Proef & geniet, Overheerlijke recepten bij de Bijbel)
Ingrediënten
- 120 g broodkruim
- 130 g pistachenootjes, geroosterd en gemalen
- 130 g amandelen, geroosterd en gemalen
- 1 tl kaneel
- 0,5 tl nootmuskaat
- 0,5 tl zout
- 0,5 tl peper
- 240 ml honing
- 6 stukken kipfilet (platgeslagen)
Bereiding
- Verwarm de oven voor op 180°C
- Meng broodkruim met pistachenoten, amandelen, kruiden en de helft van de honing
- Schep 2 eetlepels van het mengsel in het midden van elk stukje kipfilet en rol het op
- Leg de kipfiletrolletjes op een ingevette ovenschaal
- Bedruip de kip met de overgebleven honing en sprenkel de rest van het notenmengsel overheen (als er nog iets van over is)
- Bak het vlees 25-30 minuten in de oven (controleer dat het vlees niet droog bakt)
Dick Wolters