Lotte van der Poel uit Meerkerk deed drie seizoenen Dabar. Wat maakt het missionaire campingwerk zo bijzonder? ‘Deze zomer sprak ik voor een volle kerk en toen realiseerde ik me dat ik veel heb geleerd van Dabar.’
Hoe ben je bij Dabar betrokken geraakt?
‘Mijn oudere zus deed mee aan Dabar en kwam met enthousiaste verhalen terug. En ik houd ervan om met kinderen om te gaan. Toen ik met een klasgenoot in de trein zat, kwamen we op het idee om ons gezamenlijk op te geven. Het eerste seizoen heb ik op een camping in Katwijk meegedaan en daarna twee jaar in Ouddorp.’
Hoe ziet een dag op de camping eruit?
‘Je maakt zelf een programma, waar de IZB handvatten voor geeft. Wij begonnen afgelopen seizoen meestal om half tien ’s ochtends met de kinderclub. We zongen liedjes, vertelden een Bijbelverhaal of speelden het na, we knutselden met de kinderen of speelden een spel. Daarna gingen we met tieners in gesprek over onderwerpen die aansluiten bij hun leefwereld. Daar weefden we geloofsthema’s doorheen. Er was een middagactiviteit, bijvoorbeeld buikschuiven of levend ganzenbord. Vroeg in de avond deden we een kwartiertje een poppenkastspel. Kinderen vinden het heel leuk om daarnaar te kijken en zelf mee te doen. Daarna speelden we regelmatig nog een avondspel met de tieners, zoals een voetbaltoernooi. Dat sloten we af met een avondsluiting. Er zijn avonden geweest waarop we met tieners nog gingen sterrenkijken op het strand, of samen naar de McDonald’s. Dat waren geen geplande activiteiten, maar dat was wel waardevol.’
Hoe doe je dat, in gesprek gaan met tieners over het geloof?
‘Groepsdruk en vriendschap zijn thema’s die onder tieners leven. Wat vind je belangrijk in vriendschappen? Daarover gingen we met elkaar in gesprek. Wat is vertrouwen? Hoe zou je daar zelf woorden aan kunnen geven? Kunnen wij vriendschap opbouwen met God en Jezus? Of voelt het raar om daar zo over te praten? En als dat kan, wat zoek je dan in het contact met Jezus? Waar zou je met Hem over in gesprek willen gaan? Over dat soort vragen ging het. In het tweede jaar in Ouddorp zagen we veel dezelfde tieners terug. Daarbij konden we voortbouwen op de band die we al hadden gekregen in het eerste seizoen. Dat zorgde voor mooie gesprekken.’
Als je terugkijkt op de afgelopen seizoenen, welke momenten zijn je dan bijgebleven?
‘In Ouddorp deden we onze activiteiten in een deel van een schuur. In het andere deel is een sportschool gevestigd. Ik hoorde op een dag een volwassene die op de camping stond, ons liedje fluiten. Ik wilde wel weten hoe hij daaraan kwam, dus dat vroeg ik hem. Hij zei dat hij ons altijd hoorde zingen met de kinderen als hij ’s ochtends in de sportschool was. Voor mij was dat een teken dat Gods werk letterlijk door muren heen gaat. Wat me ook is bijgebleven, is de belangstelling van campinggasten, die vaak heel lief en warm reageren als ze naar ons toe komen om te vragen wat we doen. Dat is erg mooi om mee te maken.’
Wat waren voor jou mooie momenten in het contact met de kinderen?
‘In ons eerste jaar hadden we een groep kinderen op de camping in Katwijk die niet met het geloof waren opgegroeid. Maar zij zongen onze liedjes mee en kenden de Bijbelverhalen die we vertelden. Dat kwam doordat er op die camping elke zomer Dabar was. Ik vond het bijzonder om te merken dat daar zo veel van was blijven hangen.’
Wat heeft het werk op de camping voor jouw eigen geloof betekend?
‘In de voorbereidingstijd voor activiteiten leerde ik nieuwe dingen, bijvoorbeeld over hoe je over het geloof vertelt. Ik ben zelf met het geloof opgegroeid, maar hoe vertel ik aan kinderen dat er een God is die hen kent en ziet, als zij daar nog nooit over gehoord hebben? Wat ook veel betekent, is dat er een Dabarcommissie is die achter je staat en een plaatselijke kerk. Ik heb ervaren dat we gedragen werden door het gebed van anderen.’
Waarom zou je het aan iemand anders aanraden?
‘Dabar moet je beleven. Ik heb te weinig woorden om dat gevoel te beschrijven. Dabar past bij je als je liefde voelt voor kinderen en voor God, maar het is ook een kans om te ontdekken wie je zelf bent. Drie jaar geleden durfde ik echt niet voor een groep te staan. Afgelopen zomer sprak ik voor een volle kerk en toen realiseerde ik me dat ik veel heb geleerd van Dabar. In mijn blauwe Dabar-shirt voel ik me vrij om ervoor te gaan. Ik dacht dat ik het lastig zou vinden om met mensen die ik niet kende in gesprek te gaan, maar dat is me alles meegevallen. Het is een mooie ervaring om te beseffen dat je niet altijd overal antwoord op hoeft te hebben. En als ik God vraag om me te helpen, dan mag ik daarin groeien. Dabar is voor mij: handen en voeten geven aan je geloof.’
Dabar 2025: nieuwe campings
Henk Boerman, hoofd IZB-Impact, is blij dat er voor deze zomer weer veel Dabarteams zijn gevormd. Op het moment van schrijven ligt het aantal aanmeldingen rond de 200. ‘We zien dat de combinatie van landelijke inzet door de IZB en lokale inzet van Dabarcommissies om jongeren te werven vruchten afwerpt.’ Dit jaar wordt op 16 campings Dabar gedaan. Op camping Schippers in Nieuwvliet-Bad (Zeeuws-Vlaanderen) zal dit voor het eerst zo zijn. Drie campings zijn zogeheten pop-upcampings, die een gratis verblijf aanbieden voor gezinnen die door geldgebrek de afgelopen drie jaar niet op vakantie konden. Mogelijk komt daar een vierde pop-upcamping bij, als de vergunningen daarvoor rond komen.
Meedoen met Dabar deze zomer? Er is zeker nog ruimte om je aan te sluiten. Kijk op: www.izb.nl/dabar