Zoek

Stilstand achteruitgang?

Stilstand achteruitgang?

Door de coronacrisis is veel bedrijvigheid stil komen te liggen. Maar stilstand is niet per se achteruitgang, zegt een Rotterdamse ondernemer uit het IZB-netwerk tegen Anneke Verhoeven.

1 juli 2020

Stilstand is achteruitgang – de meeste ondernemers zullen dat hartgrondig beamen. Peter Harreman van projectstoffering PMR bv in Rotterdam (‘een vaste grond onder uw voeten’) wil daar wel een paar kanttekeningen bij plaatsen. ‘Het hoeft toch niet per se ieder jaar meer?’ Jacqueline Harreman-Coufreur, zijn vrouw en zakenpartner, heeft er evenmin moeite mee om pas op de plaats te maken, zeker in deze tijd: ‘Stilstand kan ook leiden tot bezinning en het inzicht dat tevreden zijn met wat er is, rust geeft.’

Vanaf een industrieterrein in Rotterdam-Schiebroek runnen Peter en Jacqueline, beiden 50, hun onderneming. Een echt familiebedrijf, waar twee van hun drie kinderen ook bij betrokken zijn: zoon Lennart (23, pas afgestudeerd) komt binnenkort de gelederen versterken en dochter Elodie (20) verzorgt naast haar studie de PR voor het bedrijf.

Voor wie geen beeld heeft bij het begrip projectinrichting: denk aan bemiddeling op het gebied van alle soorten vloerafwerkingen (‘behalve stenen vloeren’) en zonwering. ‘Een aannemer of architect legt contact met ons, heeft vaak al een keuze gemaakt voor het type vloer zoals tapijt, gietvloer, hout of pvc,  en wij benaderen de betreffende specialisten. Vaak ken je de partijen al van vorige opdrachten maar we hebben gelukkig ook nog steeds nieuwe contacten. Het is echt relatiewerk.’

En je moet een neus hebben voor vakmensen. Jacqueline: ‘Want daar is op dit moment wel echt een tekort aan.’ Peter beaamt dat. ‘Mensen die het werk op de vloer goed en netjes doen, zijn schaars. Ouderen kun je het echte vakwerk vaak wel toevertrouwen, jongeren leggen het liefst pvc-stroken. In de opleiding wordt daar wellicht toch te weinig aandacht aan besteed. Maar opdrachtgevers hechten er juist veel waarde aan en wij zelf natuurlijk ook.’

Noorderlicht
Via een lokaal ondernemersevent kwam Peter in contact met de IZB. ‘Ik was er samen met mijn zoon naartoe gegaan, een leuke avond, interactief. Er waren zo’n 50 à 60 mensen.’ Inmiddels steunt hij de Bijbelpodcast EerstDit met een garantstelling. Toevallig zijn ze, indirect, ook al langer op een andere manier bij de IZB betrokken, en wel via de pioniersgemeente Noorderlicht in Rotterdam.

Jacqueline: ‘Toen we voor het eerst bij Noorderlicht gingen kijken, voelden we ons er meteen thuis – er gebeurde daar iets! Niels de Jong, de predikant die aan die gemeente is verbonden, is een kunstenaar in het vertalen van de Bijbelse boodschap naar het nu, zonder op de inhoud ervan in te boeten. En hij bleek  ook nog eens een voetballende dominee, met voorliefde voor dezelfde club, wat voor Peter en Lennart als echte Rotterdammers een aangename bijkomstigheid was.  Ik heb vijf jaar in het kernteam gezeten en was ook pastoraal ouderling. Momenteel ben ik pastoraal medewerker. We hebben de gemeente zien groeien tot wat ze nu is: in het begin waren er maar een paar banken bezet, nu zitten er een paar honderd mensen!’

Onzeker
Als bedrijf hebben ze tot nu toe niet echt geleden onder de coronacrisis. Peter: ‘In de bouw is alles gewoon doorgegaan. Soms werd er gewerkt met iets minder mensen in een ruimte, maar dat was alleen maar gunstiger. Wat eraan komt, dát maakt soms onzeker. Nu hebben we nog genoeg werk, maar hoe is dat over een paar maanden? Wij merken dat pas later; in onze branche zit je een beetje achteraan in de keten.’

Jacqueline: ‘Zo werken we onder meer voor hotels. Dat is juist een branche die misschien in de hoek zit waar de klappen vallen. We moeten dit afwachten maar het heeft geen zin om ons hier nu al heel veel zorgen om te maken.’ Het wegvallen van allerlei activiteiten en verplichtingen ervaart ze ook niet als een straf. ‘Eerlijk gezegd is het soms ook een prettig gevoel omdat ik het idee heb  dat ik veel minder moet. Ik hoop zo tot dingen te komen waar ik eerder vaak niet aan toekom. Ik schaam me bijna om het te zeggen, maar het is wel zo.’

Dat we niet meer op dezelfde manier kunnen doorgaan, staat voor haar vast. ‘Is het normaal om overal heen te vliegen, alsof de wereld tot zakformaat geworden is? En wat mag het ons kosten als je bereid bent tot daadwerkelijke veranderingen? We zouden dit jaar naar Ghana reizen om er een project te bezoeken dat wij steunen, en daar hadden we ons erg op verheugd. Dat gaat voorlopig niet door. Maar hoe erg ís dat nu helemaal?’

Peter hoopt dat door de coronacrisis ‘de ratrace tot stilstand komt’. Ook op andere fronten hebben de maatregelen hem aan het denken gezet. ‘Veel onderdelen halen we uit China. Maar waarom? Omdat het goedkoper is? De kwaliteit is niet altijd goed en bovendien: waarom zou je diezelfde spullen niet in naburige landen kopen?’

Keuzes maken
Wat betekent de combi christen en ondernemer voor hen? Jacqueline: ‘Het is niet een jas die je aan- of uittrekt. Christen-zijn ben je niet af en toe of een beetje. Het komt neer op  steeds maar weer keuzes maken. Hoe je met je tijd, aandacht en geld omgaat bijvoorbeeld. Je hóeft deze dingen niet allemaal voor jezelf te houden; je kunt ze ook aan anderen besteden’.

Peter: ‘Open spreken over je geloof. Je woord houden. En soms iemand die wat moeilijk zit, een nieuwe kans geven. Ook als dat tijd kost en ergernis oplevert.’

Daarnaast zijn het ook gewoon nuchtere Rotterdammers. ‘Maar als na de zoveelste kans blijkt dat het water naar de zee dragen is, dan ook een grens stellen. Niet naïef zijn.’

Anneke Verhoeven