Zoek

Levensverhalen in stiltecentrum

Levensverhalen in stiltecentrum

Een tent van zes bij drie meter, waar je de hele dag door terecht kunt voor een praatje, een – brandveilig – waxinelichtje mag aansteken en een roos meenemen. Met het mobiele stiltecentrum op de parkeerplaats voor het Albert Schweitzer Ziekenhuis zorgt ‘Licht voor Dordt’ dat mensen die nu niet (of inmiddels mondjesmaat) naar binnen mogen, toch hun emoties kwijt kunnen.

5 juni 2020

Drijvende kracht achter dit initiatief is Wiebe van Horssen, namens de stichting Missie Dordt actief op het eiland van Dordrecht. Toen de coronacrisis half maart in Nederland toesloeg wisten hij en zijn team: werk aan de winkel. De koppen werden bij elkaar gestoken en in no time was er een platform waarbij kerken en maatschappelijke organisaties, in totaal zo’n dertig partners, de handen ineensloegen.  ‘Licht voor Dordt’ was geboren. ‘Binnen een paar dagen was het rond, heel uniek. Iedereen wist: het is nu niet de tijd van ‘ieder voor zich’ maar gezamenlijk. Ook de burgerlijke gemeente zag en ziet ons als eerste aanspreekpunt.’

12.000 rozen
Wiebe kijkt terug op een bijzondere tijd. ‘Ingrijpend, maar ook kansrijk en zegenrijk. Er werd onder meer ingezet op praktische hulpverlening zoals een boodschappenservice en een hulplijn waar vraag en aanbod aan elkaar werden gekoppeld. ‘De dak- en thuislozen, een toch al kwetsbare groep natuurlijk, werden extra getroffen. Voor hen regelden we het uitdelen van soep en brood.’ En vanaf begin april dus het stiltecentrum voor het ziekenhuis, van een afstand herkenbaar aan een bord met de tekst ‘Breng onze onrust tot rust’. Van ’s ochtends tien tot ’s avonds acht kan men er terecht. Er zijn maar liefst 150 vrijwilligers bij betrokken, die werken in shifts van 2 uur. ‘Iedere shift levert verhalen op van mensen die bemoedigd en verrast worden. Die soms in tranen zijn, hun levensverhaal vertellen. Aan al die verhalen merk je dat mensen op zoek zijn, een stuk bemoediging en houvast krijgen, en dat doet ze goed.’ Ook al zijn fysieke steunbetuigingen nog steeds niet mogelijk, ze krijgen wel een verbale arm om de schouder. En ze mogen een witte of rode roos meenemen. ‘Er zijn inmiddels al meer dan 12.000 rozen uitgedeeld!’

‘Kerken staan vooraan’
Burgemeester Wouter Kolff zei tijdens zijn bezoek aan het stiltecentrum: ‘Jullie doen als kerken fantastisch werk in deze ingrijpende tijd. Net zoals tijdens de vluchtelingencrisis, staan ook nu weer de kerken vooraan met vrijwilligers die dienstbaar zijn aan de stad en omzien naar elkaar.’ Wiebe van Horssen kan dat alleen maar beamen. ‘Het initiatief is heel breed opgezet vanuit de presentiegedachte. En dat geldt ook voor de andere projecten, zoals de wekelijkse tv-uitzending met woorden van hoop en bemoediging via RTV Dordrecht.’ De directeur van deze lokale omroep merkte op: ‘Dit is zoals een kerk hoort te zijn.’ Een mooier compliment kun je nauwelijks krijgen, erkent Wiebe. ‘We willen er – onvoorwaardelijk – zijn voor de samenleving. Vanuit naastenliefde.’ Er worden bij het stiltecentrum geen evangelisatiefolders uitgedeeld of zo. ‘Maar als het geloof ter sprake komt, is dat natuurlijk alleen maar mooi.’

Het ziet ernaar uit dat Licht voor Dordt een blijvertje is en ook na de coronatijd actief zal zijn. ‘We denken er nu over na hoe je deze vorm van samenwerking structureel vorm kunt geven. We willen in de toekomst meer dingen gezamenlijk doen. De economische impact van deze crisis zal nog blijken. Een van onze partners is schuldhulpmaatje, die zouden we wel eens hard nodig kunnen hebben.’

Anneke Verhoeven