De schilder Briton Rivière (1840-1920) was een exponent van de Victoriaanse schilderkunst. In die periode krijgen dieren een belangrijke plek op schilderijen, zoals bij dit schilderij over Daniël in de leeuwenkuil. Daniël leefde als banneling in een voor Joden vijandige wereld. We lezen dat hij bij een geopend raam drie keer per dag zijn aandacht richtte op Gods aanwezigheid. Daar ontstond iets van een besef dat hem vrij maakte van angst. Er is een parallel verhaal in het Nieuwe Testament van iemand op wie zijn belagers ook geen vat krijgen. Jezus wordt door een uitzinnige menigte zijn stad Nazareth uitgedreven, ze willen hem van een klif het ravijn in storten en stenigen. Maar Jezus draait zich om en loopt tussen hen door. De massa deinst terug, net als de leeuwen die we hier zien.